مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیت برنده و بازنده

به‌مرورزمان سعی کنید ویژگی‌های مثبتی که باعث ایجاد شخصیت برنده در شما می‌شود را تقویت کنید و ویژگی‌های منفی که موجب ایجاد شخصیت بازنده می‌شود را کم‌رنگ کنید.

– شخصیت برنده با خودش صادق است اما شخصیت بازنده نه.

– شخصیت برنده تکلیفش با خودش روشن است اما شخصیت بازنده نه.

– شخصیت برنده می‌داند چه می‌خواهد اما شخصیت بازنده نه.

– شخصیت برنده نسبت به رشد خود متعهد است و در جهت بهبود وضعیت خود دست به اقدام می‌زند اما شخصیت بازنده برای بهبود وضعیت خود هیچ اقدام عملی انجام نمی‌دهد.

– شخصیت برنده اگر مرتكب اشتباه شد اشتباهش را می‌پذیرد و برای جبران آن تلاش می‌کند، اما شخصیت بازنده برای اشتباهات خود بهانه‌تراشی می‌کند یا به دنبال مقصر می‌گردد.

– شخصیت برنده می‌داند زمان برگشت‌ناپذیر است به همین خاطر نسبت به استفاده از زمان خود حریص است و سعی می‌کند از فرصت‌ها استفاده کند اما شخصیت بازنده نسبت به از دست رفتن زمان و فرصت‌هایش بی‌تفاوت است.

– شخصیت برنده، داشته‌هایش را می‌بیند و نسبت به آن‌ها سپاسگزار است اما شخصیت بازنده، بر روی نداشته‌هایش تمرکز دارد و اغلب خود را با دیگران مقایسه می‌کند.

– شخصیت برنده، خوبی‌های دیگران در ذهنش می‌ماند و تلاش می‎کند لطفشان را جبران کند اما شخصیت بازنده، نسبت به لطف دیگران بی‌تفاوت است در عوض، اشتباهات دیگران را به خاطر می‌سپارد و در دلش نفرت، کینه و خشم می‌پروراند.

– شخصیت برنده، باور دارد داشتن صداقت، محبت و رعایت احترام، وظیفه‌ای دوطرفه است اما شخصیت بازنده، انتظار دارد، شاهد رعایت این موارد، تنها از طرف مقابل باشد.

– شخصیت برنده از میانه‌روی و نرمش خود احساس قدرت می‌کند اما شخصیت بازنده هرگز میانه‌رو و معتدل نیست، گاهی از موضع ضعف و گاهی همچون ستمکارانِ فرومایه رفتار می‌کند.

– شخصیت برنده باور دارد اگر می‌خواهد کاری را خوب انجام دهد باید تمرین بیشتری داشته باشد یا موارد دیگری را بیاموزد اما شخصیت بازنده باور دارد همه‌چیز به شانس وابسته است و اگر در کاری موفق نمی‌شود به دلیل این است که بدشانس است.

– شخصیت برنده به افراد توانمند احترام می‌گذارد و از بودن در کنار آن‌ها لذت می‌برد و سعی می‌کند از آن‌ها چیزی بیاموزد اما شخصیت بازنده از افراد توانمند، خشم، کینه و نفرت در دل می‌پروراند و دنبال نقاط ضعف آن‌ها می‌گردد تا به نحوی توانایی‌های آن‌ها را بی‌ارزش جلوه دهد.

– شخصیت برنده رفتاری متعادل، چارچوب‌دار و باثبات دارد و با تأمل تصمیم می‌گیرد اما شخصیت بازنده تأمل چندانی نمی‌کند و افراط‌وتفریط در قضاوت و رفتارش مشهود است.

– شخصیت برنده حاضر است بهای رشد و موفقیت خود را هرچند به قیمت بالا پرداخت کند اما شخصیت بازنده تنها مشتاق موفقیت است و حاضر نیست بهای رشد و پیشرفت خود را پرداخت کند.

– شخصیت برنده مشکلات بزرگ را به اجزای کوچک‌تر تفکیک می‌کند، تا حل آن آسان شود اما شخصیت بازنده مشکلات کوچک را چنان باهم ترکیب می‌کند که نه‌تنها قابل‌حل نخواهند بود بلکه به مشکلات بزرگ تبدیل می‌شوند.

– شخصیت برنده باور دارد با انتخاب‌های درست و غلط خود، سرنوشت خود را می‌سازد اما شخصیت بازنده باور دارد سرنوشتش به شانس، رفتار دیگران و پیشامدهای روزمره وابسته است و افکار، رفتار و انتخاب‌های او در این سرنوشت بی‌تأثیر است.

– شخصیت برنده بر روی اهدافش متمرکز است و در جهت رسیدن به خواسته‌هایش به‌صورت مستمر حرکت می‌کند اما شخصیت بازنده تمرکزی بر اهدافش ندارد و هر زمان به کاری می‌پردازد که در بلندمدت نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت.

– شخصیت برنده در هر شرایطی كه قرار بگیرد، آرامش و تعادل خود را حفظ می‌کند اما شخصیت بازنده اگر از دیگران عقب بماند، تندخو، خشن و بی‌ملاحظه می‌شود و اگر از دیگران پیشی بگیرد، مغرور و بی‌احتیاط می‌شود.

– شخصیت برنده هنگامی‌که از دیگران بدرفتاری می‌بیند، به‌صورت صحیح آزردگی خود را بیان و خود را تخلیه‌ی احساسی می‌کند سپس مسئله را به فراموشی می‌سپارد اما شخصیت بازنده خشم و ناخشنودی خود را به زبان نمی‌آورد و با انتقام گرفتن از خود، شرایط بدتری را پدید می‌آورد.

– شخصیت برنده برای خود حریم خصوصی قائل است و می‌داند در چه مواردی باید با دیگران مشورت و چه مسائلی را نباید بازگو کند اما شخصیت بازنده در مورد هر مسئله‌ای با دیگران صحبت می‌کند و به دیگران اجازه می‌دهد در خصوصی‌ترین مسائلش دخالت کنند.

– شخصیت برنده تلاش می‌کند روی پای خود بایستد و به دیگران کمک کند تا آنها نیز فردی مستقل شوند اما شخصیت بازنده به كسی كه از خودش قوی‌تر است تكیه می‌کند و عقده‌های خود را بر سر افراد ضعیف‌تر از خود خالی می‌کند.

– شخصیت برنده به دنبال ویژگی‌های مثبت افراد می‌گردد و همین امر باعث می‌شود بتواند ارتباط مناسبی با دیگران برقرار کند اما شخصیت بازنده بدی‌های افراد را جستجو می‌کند و همین موضوع موجب ایجاد کینه و نفرت و عدم برقراری رابطه مناسب با دیگران می‌شود.

– شخصیت برنده آنچه ضرورت دارد را با متانت انجام می‌دهد و توان خود را برای راه‌حل‌هایی ذخیره می‌کند كه در آن‌ها از حق انتخاب برخوردار باشد اما شخصیت بازنده آنچه ضرورت دارد را با حالتی اعتراض‌آمیز انجام می‌دهد و هیچ توان و نیرویی را برای گرفتن تصمیمات اخلاقی مهم باقی نمی‌گذارد.