این روزها یکی از اشتباهات بسیار رایج نزد فارسی‌زبانان، کاربرد دو فعل «گذاشتن» و «گزاردن» به‌جای یکدیگر است، به‌ویژه در نوشتن ترکیبات آن‌ها، مانند؛ قانون‌گذار، بنیادگذار، نمازگزار، خدمت‌گزار، برگزار و مانند آن‌ها.

در متون مختلف سایت‌ها، وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی نیز به‌کرات دیده می‌شود که افراد در نوشتن املای صحیح واژگانی که به «گذار» یا «گزار» ختم می‌شوند به مشکل برمی‌خورند.

چگونه بنویسیم، بارگزاری یا بارگذاری؟ برگزاری یا برگذاری؟

نخست باید معنی و مفهوم دو فعل «گذاشتن» و «گزاردن» را بدانیم تا متوجه شویم که نوشتن این دو فعل به‌صورت «گزاشتن» و «گذاردن» صحیح نیست.

تفاوت گزار و گذار

معنی مصدر «گزاردن» در فرهنگ دهخدا عبارت است از ادا کردن، انجام دادن، به‌جا آوردن، چنانکه در نماز، طاعت، حق، شکر، شغل، کار، مقصود، فرض، فریضه، حج از این واژه استفاده می‌شود.
معنی مصدر «گذاشتن» در فرهنگ دهخدا عبارت است از نهادن، هشتن، قرار دادن، وضع کردن و برجای نهادن.

«گذار» از ریشه «گذاشتن» است. این فعل به معنی قرار دادن و وضع کردن چیزی است. مثل گذاشتن کتاب در قفسه یا گذاشتن پول در جیب و … مانند قانون‌گذار، بنیان‌گذار، نام‌گذاری، احترام گذاشتن و …
اما «گزار» از ریشه «گزاردن» است و از انجام عملی فیزیکی خبر نمی‌دهد. بلکه به معنی انجام دادن و به‌جا آوردن و ادا کردن است. مانند نمازگزار، کارگزار، خدمت‌گزار، برگزار کردن همایش، برگزاری جلسه یا مراسم و …

بارگذاری یا بارگزاری، کدام صحیح است؟

مسلماً قرار است فایل، نرم‌افزار یا اطلاعات در جایی قرار گیرد. «قرار گرفتن» از معانی مصدر «گذاشتن» است. پس، از این به بعد به جای استفاده از کلمه غلط «بار‌گزاری» از کلمه صحیح «بار‌گذاری» استفاده کنیم.

هر متنی نیاز به ویرایش دارد.

توصیه می شود پیش از ارائه‌ی رسمی، اداری یا دانشگاهی متن‌ها یا فایل‌های متنی، «به‌ویژه پایان‌نامه»، از یک ویراستار برای بررسی، ویرایش و اصلاح متن خود کمک بگیرید.