چرا برعکس رفتار می‌کنیم؟

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد زمانی که باید در مقابل مهربانی دیگران سپاسگزار باشید، ناسپاسی کرده‌اید، به‌جای پشتیبانی، پشت دیگران را خالی کرده‌اید، به‌جای اینکه کنار عزیزانتان باشید، آنها را تنها گذاشته‌اید یا به‌جای مهربانی، نامهربانی کرده‌اید.

منشأ بسیاری از افکار، اعمال، باورها و قضاوت‌های نادرست، عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس نامناسب است.

کسی که عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس نامناسب دارد گمان می‌کند دیگران قصد دارند به او توهین کنند، می‌خواهند او را آزار دهند یا از او سوءاستفاده کنند.
این افراد نمی‌توانند ذهن خود را خوب مدیریت کنند و همین امر باعث می‌شود که ذهن ناخودآگاهشان در دنیای بیرون به دنبال شواهدی بگردد که این باورهای نامناسب را تأیید کند.
این موضوع باعث می‌شود که با ظن و گمان بد، رفتار دیگران را تحلیل، پیش داوری و قضاوت کرده و با هر پیشامدی بخواهند این تصور اشتباه را به خود یا دیگران اثبات کنند.
همین اتفاق باعث می‌شود نتوانند رفتار مناسبی با دیگران داشته باشند و مهربانی را با نامهربانی پاسخ دهند.
متاسفانه دیده شده که بعضی اوقات این رفتار را نسبت به خود نیز انجام می‌دهند، کارهای خوب خود را نادیده گرفته یا بد تعبیر می‌کنند یا نسبت به خود نامهربانی کرده و به جای تحسین و تشویق خود، نسبت‌های نادرست به خود می‌دهند.
دلیل دیگری هم می‌تواند داشته باشد؟ بله
گاهی اوقات انسان‌‎ها از دیدن عدم جبران لطفشان نسبت به دیگران خسته می‌شوند. می‌بینند با اینکه نسبت به دیگران مهربان هستند، از دیگران مهربانی دریافت نمی‌کنند. آنها از ادامه‌ی این روند خسته می‌شوند و تصمیم می‌گیرند، مهربانی کردن را متوقف می‌کنند.
خُب چه باید کرد؟
تنها راهی که پیشنهاد می‌کنیم تلاش برای خودسازی و تکامل است. شاید شعارگونه به نظر برسد اما این تنها مسیر است.
تکامل و رشد اتفاق نمی‌افتد مگر با رهاسازی ذهن از بند این افکار مضر. رهاسازی مؤثر تنها زمانی حاصل می‌شود که بتوانید خود را ببخشید. نمی‌خواهم بگویم دیگران را ببخشید، چون ریشه‌ی اصلی بهبود شرایط، دیگران نیستند، خودِ شما هستید.
اگر بتوانید خود را ببخشید و از خود به خاطر لطف و مهربانی که در حق انسان‌های به ظاهر ناسپاس و نامهربان کرده‌اید، انتقام نگیرید، می‌توانید زندگی بهتری را تجربه کنید.
پاداش شما، همان لذتی است که در هنگام انجام کار خوب، احساس می‌کنید. همان عشقی است که درونِ شما را سیراب می‌کند، نه تشکر، ابراز لطف و جبران دیگران.

شاد باشید و به خود افتخار کنید به خاطر داشتن این دلِ مهربان.

منبع: کتاب شاه‌کلیدهای مسیر تکامل